Συνέντευξη για τη CFN, Εύα Γουβιανάκη
Ένθερμη λάτρης της γαστρονομίας, της συγγραφής αλλά και των ταξιδιών, η Πάτρα Ζεϊμπέκη, ξεναγεί τους αναγνώστες της CFN σε μακρινούς προορισμούς μέσα από τις γευστικές της εμπειρίες.
Επίσης, η πολυτάλαντη συγγραφές συνταγών, μιλάει για το βιβλίο της “Kritisima”, τον συνδυασμό της τέχνης με την μαγειρική, αλλά και για την αγάπη που θρέφει για την κρητική κουζίνα.
Πότε ξεκίνησε η ενασχόληση σας με τη γαστρονομία και τη συγγραφή συνταγών; Τι σας ώθησε σε αυτό το αντικείμενο; Η ενασχόληση μου με την γαστρονομία και τη συγγραφή συνταγών ξεκίνησε από την περίοδο της εφηβείας. Πάντα μου άρεσε να γράφω και να δημιουργώ και συνδύασα τις δύο μου αγάπες συν την αγάπη μου για τα ταξίδια. Η ώθηση έγινε, όταν πέραν του γεγονότος της ανάγκης για την καθημερινή σίτιση που προέκυψε λόγω του ότι παντρεύτηκα πολύ μικρή (19 ετών) και της ανάγκης αναζήτησης διαφορετικών γεύσεων σε συνδυασμό με την πλούσια ελληνική και κρητική κουζίνα και τα ταξίδια που έκανα ανά τον κόσμο. Όταν ταξιδεύω μου αρέσει να μαθαίνω πράγματα που αφορούν τον πολιτισμό του τόπου όπως είναι η μουσική, η ιστορία, τα εικαστικά και πάνω από όλα οι γεύσεις και να ανακατεύομαι με τους ντόπιους.
Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας βιβλίο “KRITISIMA”. Το “KRITISIMA” είναι ένα βιβλίο το οποίο έχει δικές μου προσωπικές γεύσεις σε συνδυασμό με ελληνικά και κρητικά υλικά με διάφορες τεχνοτροπίες από άλλες χώρες καθώς και συγκεκριμένες γεύσεις. Η λέξη Kritisima είναι μία δικής μου εμπνεύσεως λέξη η οποία προέρχεται από το νησί της Κρήτης και σημαίνει έτσι όπως την έχω πλάσει με το μυαλό μου, αυτά που προέρχονται από την Κρήτη. Το βιβλίο κυκλοφορεί σε έντυπη μορφή στα Ελληνικά μέσω www.lulu.com ή μέσω www.amazon.com. Επίσης κυκλοφορεί σε ηλεκτρονική μορφή στην Αγγλική γλώσσα μέσω Kindle Amazon σε Αμερική, Αγγλία, Μεξικό, Κίνα, Ιαπωνία, Γερμανία κ.α. χώρες. Αυτή την στιγμή ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει και στην αγορά μεταφρασμένο στα Κινέζικα μέσω πάλι του Kindle Amazon.
Ταξίδια και γαστρονομικοί προορισμοί. Ποιο ταξίδι έχει αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του στη μνήμη σας; Ποια γεύση σας εντυπωσίασε περισσότερο την πρώτη φορά που την γευτήκατε; Τα ταξίδια που έχουν γίνει είναι πολλά και κάθε χώρα έχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Ειδικά, οι κατά τόπους κουζίνες που έχω δοκιμάσει. Τα ταξίδια που έχω επιλέξει κατά καιρούς να κάνω έχουν μια διαφορετική υφή στη μνήμη μου γιατί ξεκινάνε συνήθως με κάποιο σκοπό και καταλήγουν με το να φεύγω από την κάθε χώρα με έντονες αναμνήσεις, έντονα χρώματα και έντονες γεύσεις. Τι να πω για το Περού, τη Βολιβία, τη Βραζιλία, την Αμερική, την Ιρλανδία όπου είναι και η δεύτερη πατρίδα μου, την Ολλανδία, τη Γερμανία, την Ιταλία, την Αγγλία, την Αίγυπτο, την Ελλάδα όπου την έχω γυρίσει σχεδόν όλη, την Κύπρο... Όλες αυτές οι χώρες με έχουν εντυπωσιάσει, άλλες με τις γεύσεις τους, άλλες με τις ομορφιές τους, άλλες που μου ανέβασαν την αδρεναλίνη στα ύψη.
Από γεύσεις δεν θα ξεχάσω ποτέ κάποιες οι οποίες δεν νομίζω ότι πρόκειται να ξανασυναντήσω όπως είναι ο παστουρμάς φώκιας και το φιλέτο χελώνας. Όταν δοκίμασα αυτή τη γεύση δεν υπήρχε θέμα οικολογίας για να έχω ενδοιασμούς αν πρέπει ή όχι να δοκιμάσω. Αυτή τη γεύση τη δοκίμασα στα νησιά Παράκας του Περού σε κάτι απομακρυσμένα ψαροχώρια, όπου σέρβιραν αυτόν τον μεζέ σε μπαρ μόνο για ντόπιους. Το ινδικό χοιρίδιο στα κάρβουνα κι αυτό στο Περού, ένα μοναδικό cheviche με φύκια, αχιβάδες και ντόπιο ψάρι απέναντι από τη μοναδική μονάδα παραγωγής μπύρας στην Λίμα, τα υπέροχα και πολύχρωμα παγωτά της πόλης Σάντα Κρουζ στον Αμαζόνιο και τα ψητά κρέατα με την σούπερ καυτερή σάλτσα στην ίδια πόλη δίπλα στα λασπωμένα νερά των ποταμών του Αμαζονίου, όπου παιδιά και ζώα έκαναν βουτιές μέσα στα νερά, τα φιλέτα και τα ψητά κρέατα από τις τσουρασκαρίες του Σάο Πάολο και του Ρίο ντε Τζανέιρο, τις τεράστιες ποικιλίες παράξενων φρούτων της Βραζιλίας, που είχα για πρωινό αντί του παραδοσιακού Αμερικάνικου ή Αγγλικού πρωινού, το κοτόπουλο ελευθέρας βοσκής κατσαρόλας με γάλα καρύδας, μπαχαρικά και έναν απίθανο συνδυασμό γεύσεων από ντόπιους Ινδιάνους στην Βραζιλία, το φρεσκότατο μπαρμπούνι Ατλαντικού με φαρόφα και χυμό πορτοκάλι, το Key Lime Pie στο Μαϊάμι, το πορτορικανό μοσχαράκι με πάπρικα και τα ατελείωτα burgers, οι ινδικές γεύσεις από το ινδικό δίπλα στο σπίτι μου στο Δουβλίνο, τι να πρωτοθυμηθώ... δεν χωρέσουν σε αυτή την παρουσίαση και θα χρειαστούμε κι άλλη.
..
Συγγραφή συνταγών και βιβλίων μαγειρικής. Θα επιδιώκατε ποτέ να εργαστείτε κάνοντας πράξη τις συνταγές σας ως chef; Κοιτάξτε ως chef σε καθημερινή βάση δεν νομίζω ότι θα εργαστώ ποτέ. Το executive κομμάτι της συγγραφής μου είναι απλά για τη συγγραφή των συνταγών και μόνο κατά παραγγελία και σε ειδικές περιπτώσεις μπορώ να οργανώσω κάποιο γεύμα ή δείπνο με δικές μου συνταγές. Η εργασία μου είναι η συγγραφή, η δοκιμή και το γευστικό αποτέλεσμα της γεύσης και όχι η καθημερινή τριβή με την κουζίνα κάποιου εστιατορίου. Φυσικά άνθρωποι είμαστε και ποτέ δεν ξέρεις αλλά προς το παρόν δεν είναι στα σχέδια μου κάτι τέτοιο.
Μεγαλώνοντας δίπλα σε έναν executive chef πατέρα αλλά μια ζωγράφο –αγιογράφο μητέρα, σίγουρα δεχτήκατε πολλές επιρροές. Ποιες είναι αυτές; Προσπαθείτε να εναρμονίσετε την τέχνη της ζωγραφικής στις συνταγές σας; Να σας πω την αλήθεια οι επιρροές που δέχτηκα ήταν αρκετές. Η αγάπη του φαγητού από τον πατέρα μου ο οποίος πρέπει να σας πω ότι δεν ήταν μόνο chef αλλά και σε νεανική ηλικία χορευτής και παρ’ ολίγον ηθοποιός, όπου έχει πάρει μέρος σε ταινίες όπως της «Κακομοίρας», τα «Κόκκινα Φανάρια» κ.α. χωρίς να έχει κάποιον ρόλο. Η μητέρα μου ξεκίνησε τη ζωγραφική και την αγιογραφία σε μεγάλη ηλικία, όπου οι επιρροές από εκεί δεν ήταν λίγες, όπως δεν είναι και λίγοι οι πίνακές της και οι εικόνες που έχω διακοσμήσει το σπίτι μου. Όπως καταλαβαίνετε οι επιρροές είναι σε αυτές τις περιπτώσεις έντονες. Η τέχνη της ζωγραφικής, όπως κάθε άλλη τέχνη έχει μια αρμονία η οποία σε χαλαρώνει και σε ταξιδεύει και αφήνει κάποια νοήματα σε αυτόν που παρατηρεί το έργο. Έτσι και η συνταγές μου έχουν αυτή την τάση. Να είναι χαλαρωτικές, δημιουργικές, ταξιδιάρικες και με νόημα.
Επίσης έχετε σπουδάσει την τέχνη του ψηφιδωτού, έχοντας μάλιστα σπουδάσει στην Scuola Arte del Mosaico στην Ραβέννα της Ιταλίας. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η δημιουργία ενός πιάτου, μιας συνταγής, δημιουργείται όπως ακριβώς και ένα ψηφιδωτό, συνθέτοντας μικρές ψηφίδες για τη δημιουργία ενός ενιαίου έργου; Η σχολή που πήγα στη Ραβέννα είναι μια σχολή η οποία αφορά την αναπαραγωγή μουσειακών αντιγράφων στην τέχνη του ψηφιδωτού και μοντέρνο ψηφιδωτό. Σίγουρα η δημιουργία μιας συνταγής είναι μια σύνθεση ψηφίδας αφού κάθε υλικό έχει την δική του σημασία στη σύνθεση της συνταγής όπως ακριβώς και με το ψηφιδωτό.
Έχετε εκφράσει την αγάπη σας για την Κρητική Κουζίνα. Ποια πιστεύετε ότι είναι τα χαρακτηριστικά που την κάνουν να ξεχωρίζει; Με ποιον τρόπο θεωρείτε ότι θα έπρεπε να προβληθεί και να προωθηθεί; Η αγάπη μου για την Κρητική κουζίνα είναι δεδομένη και μάλιστα έχω δυσκολευτεί πολύ σε ορισμένες περιπτώσεις να αλλάξω τη γεύση μου προκειμένου να χρειαστεί να παραμείνω αρκετά μεγάλο διάστημα σε κάποια χώρα του εξωτερικού. Η Κρήτη είναι ένας παράδεισος για τα τοπικά προϊόντα όπου το χώμα, το νερό και ο ήλιος τους δίνουν μοναδική γεύση. Έχουν αναφερθεί, ούτως ή άλλως, κατά καιρούς οι μελέτες για την μακροζωία των κρητικών σε σχέση με τη διατροφή και από εκεί μπορούμε να καταλάβουμε πόσο ξεχωριστή είναι η Κρητική κουζίνα. Εγώ προσωπικά δεν ασχολούμαι μόνο με την Κρητική κουζίνα. Η δημιουργία των συνταγών μου αφορά την Κρητική και κατ’ επέκταση την Ελληνική κουζίνα σε συνδυασμό με τις κουζίνες των διαφόρων χωρών όπου έχω επισκεφθεί ή έχω μελετήσει. Αυτό ουσιαστικά που κάνω είναι μια μίξη κουζινών, όπου τα τοπικά και παραδοσιακά κρητικά προϊόντα σε συνδυασμό με συνταγές παραδοσιακές του εξωτερικού προβάλουν την κουζίνα της Κρήτης σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό που εννοώ είναι ότι επειδή είναι κάπως δύσκολο να αλλάξεις μια παραδοσιακή κουζίνα μιας χώρας όπου οι ντόπιοι έχουν συνηθίσει μια συγκεκριμένη γεύση εκεί είναι που έρχομαι εγώ και προωθώ την κρητική κουζίνα και τα κρητικά προϊόντα σε αυτή την χώρα. Ο ρόλος μου είναι δύσκολος γιατί πρέπει να πιάσω τους γευστικούς ρυθμούς της κάθε χώρας και να εναρμονίσω τη γεύση των ντόπιων με τις γεύσεις της Κρήτης. Δυστυχώς η προβολή της Κρητικής κουζίνας βασίζετε μόνο στον άξονα της παράδοσης χωρίς να κοιτάει πως να ανοίξει το πεδίο της σε επίπεδο marketing για άλλους τρόπους παρουσίασης. Λόγω του ότι είμαι η μοναδική στον κόσμο που κάνει αυτή την εργασία (χωρίς να θέλω να περιαυτολογήσω) η προβολή της Κρητικής κουζίνας έχει περιοριστεί για διάφορους λόγους σε συγκεκριμένους τρόπους. Ιδέες υπάρχουν αλλά για πολλούς λόγους είναι ανεφάρμοστες λόγω νοοτροπίας. Θέλει πολύ δρόμο ακόμα για να αλλάξει το σκηνικό πάνω σε αυτό το θέμα και πολύ εκπαίδευση. Πιστεύω ότι σύντομα θα αλλάξει αυτό το τοπίο και θα μπορέσουμε να κάνουμε κάτι καλύτερο πάνω σε αυτόν τον τομέα, μιας και οι αγορές ανά τον κόσμο τείνουν να αλλάζουν τα δεδομένα, οπότε πρέπει να αλλάξουμε κι εμείς νοοτροπία.
コメント